Intérpretes: Rosa A. García-Jone Amezaga ou Miren Lizeaga

Técnico en xira: Asier Calahorro-Kandela Iluminación

Axudante de vídeo: Paula Alemán

Deseño escenografía: Jesús Nieto

Deseño vestiario: Alejandra Calderón

Deseño iluminación: Jesús Nieto

Fotografías: Gerardo Sanz

Música: Pedro Guirao

Dramaturxia e dirección: Jesús Nieto

 

SINOPSE:

Asubía o vento e fai moito frío. É unha noite pechada. As noticias falan dunha gran onda de frío, neve e choiva. Non se pode saír da casa. 

A muller está aburrida e contrariada. Mentres quenta a súa cunca de café queda ensimesmada mirando pola xanela. Absorta empeza a debuxar co dedo índice sobre o bafo da xanela. A xanela cambia de cor. Entre as sombras azuis da noite xorde a silueta dunha nena bailando delicadamente. O vento asubía máis forte e transfórmase nunha doce sinfonía de instrumentos de vento. Un precioso universo de peixes e cangrexos, rodeados dun bosque de anemones e estrañas plantas. O espazo transfórmase nun cosmos mariño. Un mundo vexetal náutico ábrese ante nós como brazos florecentes que bailan á luz da lúa. 

A través do xogo, o público iniciará unha viaxe que lembra a construción e deconstrución de imaxes nos primeiros anos de vida, recreando un imaxinario máxico e fantástico. Desde as sombras á luz, desde o abstracto ao figurativo, un conxunto de imaxes cambiantes crearán un xogo de imaxes sorprendentes e oníricas.